section1 section2 section3 section4 section5 section6 section7 section8 section9 section10 section11 section12
21
بهمن سال 95

جلسه ویژه رخداد معماری

ماموریت (غیر) ممکن برای تهران

همراه با نمایش فیلم تهران، مرثيه اي بر يك رويا 
 با حضورخانم ها گیتی اعتماد و شیما روشن ضمیر و آقایان کامران صفامنش، سید محمد بهشتی، فرهاد احمدی
محمدرضا حائری، علی کرمانیان، بابک شکوفی، مهرداد زواره محمدی، علی اعطا، امیرحسین پورجوهری، 

از قریه‏ی کوچکی که در حوالی سال‏های 960 هجری قمری مورد توجه شاه طهماسب صفوی قرار گرفت، تا کلانشهر امروزی، تهران تحولات کالبدی بسیار به‏خود دیده است. تهران، بستر تاریخ معاصر ماست. اینکه به تهران چگونه می‏اندیشیم و بر مبنای چگونه شناختی به شهر می‏نگریم، اینکه نقد ما به شهر، بر اساس چه میزان شناخت و درک و فهم از تهران رقم خواهد خورد، آینده‏ی این کلانشهر مملو از تضاد و پیچیدگی را رقم خواهد زد. تصویر تهران در ادبیات معاصر، در رمان و شعر معاصر، تصویر تهران در سفرنامه‏های دیگران و از زاویه‏ی نگاه بیگانگان، تصویر تهران در سینمای ما و تصویر تهران از زاویه‏ی دید معماران، شهرسازان و پژوهش‏گران شهری، هر یک قطعه‏ای از پازل فهم و درک ما از تهران را شکل می‏دهد. در نگاه فعالین و متخصصین حوزه‏ی شهری، معماران و شهرسازان، تهران در روزگار خوشی به سر نمی‏برد. حال تهران خوب نیست. بخش قابل توجهی از میراث فرهنگی و طبیعی تهران، در روند توسعه‏ی این شهر، نادیده انگاشته شده و از بین رفته و یا در معرض نابودی قرار گرفته است. حجم گسترده‏ای از اقدامات خارج از برنامه‏های ملاک عمل در شهر، به وقوع پیوسته و در یک کلام، محورهای توسعه‏ی کالبدی با ظرفیت‏های شهر، همسو و هماهنگ نبوده است.
تهران را چگونه باید اندیشید؟ آیا می‏توان برای متخصصین حوزه‏ی شهری، معماران و شهرسازان، ماموریتی متصور بود تا فردای زندگی این کلانشهر، بهتر از روزگار پیشین باشد؟ آیا این ماموریت، "ماموریتی ممکن" است؟